Fields of the Nephilim @ Gagarin 205
GREEK & ENGLISH CONCERT REVIEW
Σάββατο 29.05.2010
By Malice F.
Μια αναμφισβήτητα ιστορική μπάντα, όπως οι Fields of the Nephilim, όταν έρχονται στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να αποτελεί είδηση και να συγκαταλέγεται αυτονόητα στις συναυλίες της χρονιάς. Μπορεί να περιμέναμε 20 χρόνια περίπου μέχρι να τους απολαύσουμε live, αλλά 2 χρόνια και κάτι ψιλά μετά την πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα το Μάρτιο του 2008 – για την ακρίβεια πρώτες, αφού ήταν 2 εμφανίσεις- ο κύριος Carl McCoy και η παρέα του μας επισκέφτηκαν ξανά και μας άφησαν και πάλι στη σκηνή του Gagarin 205 με τις καλύτερες εντυπώσεις, προφανώς ανταμείβοντας με αυτόν τον τρόπο τους ίσως από τους πιο πιστούς και αφοσιωμένους, Έλληνες οπαδούς τους ανά τον goth κόσμο.
Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα ότι οι Fields of the Nephilim θα εμφανίζονταν τόσο νωρίς και δυστυχώς έχασα τη support μπάντα του Artaud των Garden of Delight, Merciful Nuns, καθώς ήμουν εκεί λίγο αφότου τελείωσαν. Κατά τις 22.00 λοιπόν, μπροστά σε αρκετούς πιστούς οπαδούς τους, αν και η προσέλευση δεν ήταν και τόσο ικανοποιητική όσο την προηγούμενη φορά, λογικό αφού μας είχαν επισκεφτεί σχετικά πρόσφατα, μέσα σε επιβλητική ατμόσφαιρα και τρομερούς φωτισμούς – σήματα κατατεθέν των εμφανίσεων του συγκροτήματος – πρόβαλαν στη σκηνή τα μέλη της μπάντας για το πρώτο κομμάτι, το“Shroud”, κορυφώνοντας την προσμονή για τον αξεπέραστο McCoy.
Το συναίσθημα, όταν εμφανίζεται στη σκηνή ο Carl McCoy, προτού καν ακόμη προφέρει οποιαδήποτε λέξη, ειλικρινά δεν περιγράφεται σε κείμενο, όπως και τα ρίγη που προκαλεί και τις αναμνήσεις που μας φέρνει κατά νου, ειδικά σε εμάς τους 30+ goths. Με την καθιερωμένη αμφίεση των FOTN και αυτή τη φορά, την οποία υιοθέτησαν και αρκετοί fans στο κοινό, ξεκίνησε φορώντας τα γυαλιά ηλίου του – όπως συνήθως στα πρώτα κομμάτια- ξεσηκώνοντας τον κόσμο που ζητωκραύγαζε και τραγουδούσε τους στίχους όλων των κομματιών.
Ο ήχος ήταν πολύ καλός και όλα κύλησαν ομαλά, οι εκδηλώσεις λατρείας προς την μπάντα κορυφώνονταν, καθώς ακούγονταν το πολύ αγαπημένα “Preacher man”, “Love under will” με ιδιαίτερο χαμό στο “Moonchild”. Μετά και από συζητήσεις και με έτερους οπαδούς, μείναμε όλοι ευχαριστημένοι από την επιλογή των κομματιών (αν και εμένα μου έλειψαν τα “Dawnrazor” & “Watchman”, προσωπικές αδυναμίες είναι αυτές, άκουσα όμως το “Love Under Will” οπότε όλα super!) και τη χαρισματική ερμηνεία του front man των FOTN, αλλά και όλων των μουσικών που τον συνόδευαν, δε θα μπορούσαμε όμως να πούμε το ίδιο και για τη διάρκεια της συναυλίας που ήταν 1 ώρα και περίπου 15΄.
Μετά από λίγο παραπάνω από μια μαγευτική ώρα, αποσύρθηκαν από τη σκηνή μέσα σε επευφημίες του κοινού, για να ξαναβγούν σύντομα για το ένα και μοναδικό encore με τα ¨For Her Light” και το εκτεταμένο “Last Exit For The Lost”, τελειώνοντας τη βραδιά με ένα θερμό “Thank you” του Carl McCoy.
Αυτή τη φορά, ίσως επειδή ήταν και η τέταρτη που απόλαυσα αυτό το υπέροχο ταξίδι, κατάφερα να μη γίνω μελό και να δακρύσω στo άκουσμα των αγαπημένων μου κομματιών. Έφυγα όμως με ενισχυμένη την πεποίθηση για ακόμη μια φορά ότι κάποιες μπάντες που έχουν μείνει πιστές στο είδος που υπηρετούν χωρίς φιοριτούρες και με αγάπη που καταντά ίσως και εμμονή, περνούν πάντα αναλλοίωτο το μήνυμα τους και εξάπτουν τόσο έντονα συναισθήματα στο κοινό τους, όσες δεκαετίες και αν περάσουν. Το παραπάνω τις καθιστά ανυπέρβλητες και αξεπέραστες στο χρόνο.
To set list της βραδιάς:
Shroud
- Trees
- Preacher Man
- Endemoniada
- Moonchild
- Love Under Will
- Penetration
- From The Fire
- Mourning Sun
Encore:
- For her Light
Last Exit For The Lost.
#English#
Fields of the Nephilim @Gagarin 205
Saturday 29.05.2010
Whenever an undoubtedly historic band like Fields of the Nephilim visits Greece, it’s always great news and it always ranks among the best concerts of the year. We may have waited for over than 20 years to enjoy them live, but after only 2 years and from their first performance here in Athens in March 2008 – performance-s to be precise, since they performed twice- Mr Carl McCoy and his companions visited us again, performed live on the stage of Gagarin 205 for the third time and left us with the best of impressions, obviously rewarding in this way probably their most dedicated and loyal goth fans in the world, their Greek audience.
The truth is I didn’t expect that Fields of the Nephilim would perform so early and unfortunately missed the support band of Artaud, Garden of Delight’s front man, the Merciful Nuns, as I arrived a few minutes after they finished. So around 22.00, in front of a big audience, even though attendance wasn’t as great as last time, which made sense since they performed in Greece recently, in a majestical atmosphere and impressive lights – which are characteristics of the band’s live appearances – FOTN came on stage without their front man for their first track, “Shroud”, making the longing for the unique McCoy even greater.
One’s emotions, when Carl McCoy appears on stage, before even pronounces any words, can’t honestly be described in words, like the shivers down our spines and memories brought in mind, especially for us 30+ goths. In his well known vesture, which was also adopted by many fans in the audience, he started with his performance wearing his distinctive sunglasses – as he usually does during the first tracks- stirring up the fans’ enthusiasm, who cheered and sang all the songs’ lyrics with him.
The sound was very good and everything went on nicely, the worship manifestations towards the band became more intense, as FOTN performed the much beloved tracks “Preacher man”, “Love under will”, reaching their peak at “Moonchild”. After discussions with other fans, we all came to the conclusion that we were more than satisfied with the selection of tracks (even though I personally missed “Dawnrazor” & “Watchman”, personal weaknesses of mine, but there was “Love Under Will” so everything was fantastic!), as well as with the FOTN front man’s charismatic performance, and the musicians who accompanied him, but unfortunately couldn’t say the same for the concert’s duration, which lasted approximately 1 hour and 15 minutes.
After an enchanted concert hour, the band left the stage in cheers, only to appear shortly afterwards for the only encore of the concert with ¨For Her Light” and the extended “Last Exit For The Lost”, and Carl McCoy ended the night with a warm and humble “Thank you” to the audience.
This time, maybe because it was the fourth time that I had the chance to enjoy this incredible trip, I managed to control myself and not shed a tear listening to all my beloved songs. I left though once more with the belief that some bands, which have remained loyal to the music genre they serve without tricks or figurations and with love which sometimes becomes a fixation, make strongly their point and stir up such intense emotions to their fans, regardless of the passing of decades. The above make them invincible and unique in time.
The night’s set list :
Shroud- Straight Τo Τhe Light
- Trees
- Preacher Man
- Endemoniada
- Moonchild
- Love Under Will
- Penetration
- From The Fire
- Mourning Sun
Encore:
- For her Light
Last Exit For The Lost